Revell
Nr. 03320
1/35
Spuitgiet, 260 onderdelen, set rubberen tracks en kabels.
Richtprijs rond de 29,00 euro (in Nederland)

De Leopard 1 is een Duitse gevechtstank waarvan het eerste exemplaar in 1965 werd gebouwd.
Het Leopardproject begon op 23 november 1956 met als doel een zeer mobiele middelzware tank te ontwikkelen, de Standard-Panzer, om in de toekomst de dan verouderde M47 Patton-tanks te vervangen, die op dat moment aan de net opgerichte Bundeswehr werden geleverd nadat een gezamenlijke Frans Duitse combinatie was mislukt.
Op 25 juli 1957 werden in een aparte overeenkomst de doelspecificaties vastgelegd: de tank moest aan alle zijden 20mm-granaten van snelvuurkanonnen kunnen weerstaan, kunnen opereren in gebieden waar chemische wapens werden gebruikt of die radioactief vervuild zijn en minstens evenveel munitie kunnen bergen als Amerikaanse tanks. Het doel was vooral een zo mobiel mogelijk voertuig te ontwikkelen en te breken met de trend naar steeds zwaardere tanks, waarmee de Duitsers slechte ervaringen hadden opgedaan aan het eind van de oorlog. Het liefst moest de tank maar zo'n dertig ton wegen en een relatief motorvermogen hebben van dertig pk per ton. De hoofdbewapening moest desalniettemin een voor die tijd vrij zwaar 105mm-kanon zijn. In september 1958 werd ook Italië bij de plannen betrokken.
De tank werd in 1963 ook officieel Leopard genaamd, in navolging van de kattennamen van eerdere tanks uit de Tweede Wereldoorlog, de Tiger en de Panther. Leopard "1" zou het type pas eind jaren zeventig genoemd worden, toen de Leopard 2 verschenen was. Op 22 augustus 1963 werd voor de Bundeswehr een eerste bestelling van 1500 stuks geplaatst, die overigens pas op 27 juli 1965 definitief werd. Daarop begon de productie bij Krauss-Maffei AG in München. De levering van de eerste serie stond gepland tussen september 1965 en juli 1966. Het eerste exemplaar verliet de fabriek op 9 september 1965. De Leopard werd een groot exportsucces. De Britse Chieftain was te zwaar, de Amerikaanse M60 was verouderd en de Franse AMX-30, die eveneens uit het gemeenschappelijke project was voortgekomen, bleek tijdens vergelijkende tests een mindere kwaliteit te hebben: geen enkel land dat de Leopard 1 kón krijgen (de Duitsers hadden vrij strikte exportnormen) koos voor de AMX-30. Al snel werd de Leopard besteld door andere NAVO-leden, als eerste België; later zouden Australië, Canada, Denemarken, Griekenland, Italië, Nederland, Noorwegen en Turkije volgen.

Leopard 1A5: In 1980 werd een onderzoeksprogramma opgestart om te onderzoeken welke verbeteringen nodig waren om de Leopard 1 de 21ste eeuw in te loodsen. De tank was immers ontworpen als antwoord op de Sovjet T-55 en T-62 tanks maar die werden intussen vervangen door modernere T-64B en T-72B/M1 tanks. De hieruit voortgekomen Leopard 1A5 was gebaseerd op de vroegere A1A1 waarvan er 1339 gemodificeerd werden. De toren werd van achteren uitgebouwd en de munitie werd daarheen verplaatst. Na testen werd het nieuwe EMES 18 vuurcontrolesysteem van Krupp-Atlas Electronik in december 1983 geïnstalleerd. Belangrijk was ook het gebruik van meer effectieve APFSDS-munitie, met staafpenetratoren.
De belangrijkste uiterlijke aanpassing was de Lexan bepantsering rondom de toren.
De Leopard 1A5A1-verbetering kreeg de digitale radio. De eerste 1A5's werden geleverd in 1987. Ondertussen hebben bijna alle Leopard 1-gebruikers hun tanks tot dit niveau verbeterd.
Tot zover heel in het kort. Het gaat tenslotte om het model.

Het model is zoals bij Revell gebruikelijk verpakt een keurige doos met daarin 8 spuitgiet frames, een vinyl frame met de tracks en kabelwerk, een stukje metaaldraad, decals en een handleiding in kleur. De spuitgiet frames en het vinyl frame zitten keurig verpakt in plastic.
Het is een nieuwe “tooling” (met extra onderdelen) op de basis van kit nr. 03240.

De bouwstappen zijn de bekende voor een tank. Beginnen met de romp/kuip, de wielophanging, de wielen. Tracks worden al heel snel aangegeven als te monteren.
Bovendek, zijschotten, achterkant en het kleine grut.
Koepel met geschut, mitrailleur en ook hier weer de kleinere onderdelen.
Let wel goed op want er zitten onderdelen bij voor andere (eerdere versies), check de nummers.
Ik heb al gezien dat, net zoals altijd, een goede bestudering van de bouwbeschrijving essentieel is. Het aanhouden van het stappenplan is niet mijn aanbeveling. Ik kom daar ongetwijfeld op terug bij de uiteindelijke bouw. Bij inspectie van de frames ben ik minimale flash tegengekomen. Geen “sinkholes” en/of uitwerp markeringen op onmogelijke plaatsen op een na, de ijsgrijper. Kwaliteit voor Revell is prima in orde.
Opvallens is het ontbreken van heldere delen voor bijvoorbeeld lampen etc. Hier is dus eigen inventiviteit gevraagd.

Opmerkingen;
Antislip vlakken op de spatborden en het prima weergegeven ventilatierooster op het achterdek. Prima toren. Extra Lexan bepantsering prima weergegeven, maar kunnen ietsje dunner, moet iets aan te doen zijn. De draadkorf aan de achterkant van de toren kan wat dunner, maar kan nog (hoe mooi zou het zijn hier een photoetch optie te hebben!). Het gaat zeker de nodige moeite kosten om deze zonder schade los te krijgen van het frame.
De spiegels op de toren zijn meegegoten en niet zoals soms bij andere modellen van helder plastic. Zo ook de schijnwerpers. Het volgkruis kan nog net, maar zou vervangen kunnen worden door een after market product. De kanonsloop bestaat nog uit twee helften. Dat kan anders tegenwoordig. Heel erg jammer zijn de sleepkabels van vinyl, echt daar heb je niets aan. Hier kun je niets anders dan echt alles vervangen.
De tracks zijn ook van vinyl, ze kunnen er nog net mee door, maar ik denk dat velen een after market set niet af zullen slaan. Ten tijde van het schrijven was die nog niet beschikbaar.
De decalset, voor 4 verschillende versies van het Duitse leger ziet er goed uit. Alleen jammer dat de Duitse vlaggetjes op de nummerborden behoorlijk verschoven zijn.

De bouwbeschrijving is van de inmiddels nieuwe Revell kwaliteit (kleur), waarbij Revell zich nog steeds, wellicht krampachtig, vasthoud aan haar eigen Revell kleuren (ik ben er geen fan van) wat tot gevolg heeft dat er gemengd moet worden (2). Het geheel geeft een duidelijk beeld van de samenbouw en is per instructie deel zeker niet te druk, wat je niet altijd van andere fabrikanten kunt zeggen. Geen opmerkingen hierover. Op de voorpagina is een stukje metaaldraad geplakt voor de antenne(s) inmiddels standaard bij de nieuwere modellen van Revell. Zoals aangegeven kunnen er 4 verschillende versies van het model gebouwd worden.

·         Leopard 1 A5, 2. PzBtl 14, Hildesheim

·         Leopard 1 A5, 3. PzBzl 74, Cuxhaven/Altenwalde

·         Leopard 1 A5, 4. PzBtl 413, Torgelow

·         Leopard 1 A5, 4. PzBtl 383, Bad Frankenhausen

Alle 4 de versies hebben de in 1984 standaard gebruikte camouflage kleuren van het Duitse leger;
Bronzeoliv/RAL 6031 F9, Lederbraun/RAL 8027 F9 en Teerschwarz/RAL 9021 F9. Deze zijn uiteraard naast de Revell kleuren ook bij andere fabrikanten te krijgen.

Tenslotte de vraag: 'kan ik hier een Leopard 1V van maken van de Koninklijke Landmacht?': Ja dat kan net zoals bij de andere Leopard 1 versies van Revell, maar dan moet je wel de rook granaatwerpers zelf bouwen, uitlaten van 'baulos 4' nemen, een MAG in 1/72 op de kop zien te tikken, andere richtmiddelen maken, de kraag van de 'thermal-imager' op de toren maken, gereedschapskisten op de zijkant en andere decals want bij de doos zitten alleen maar Duitse. Dus het kan wel. Met de huidige 3D print opties moeten er mogelijkheden zijn. Ik ben op het internet al modelbouwers tegen gekomen die in 3D de nodige componenten hebben geprint. Een kwestie van tijd denk ik.

Conclusie
In principe brengt Revell ons een mooi model van een late “Cold War Warrior”. Natuurlijk zijn er kritiekpunten zoals de afgrijselijke vinyl sleepkabels, en de mindere vinyl tracks, de koplampen van ondoorzichtig materiaal, de aangegoten hoekspiegels, ontbrekende PE-onderdelen en de uitwerpmarkeringen op de ijsgrijpers, maar deze zijn vergeleken met de prijs te accepteren. In de vakpers wordt het Revell model min of meer gelijkgesteld aan het Takom model. Meng heeft een betere versie en Hobby Boss brengt ook een 1A5 uit met wat betere onderdelen. Het Revell model is zeker niet zonder fouten. De after market producten van de Leopard Workshop gaan u zeker helpen het model te verfraaien en eventuele fouten te corrigeren.
de Leopard 1 A5 van Revell vanwege de prijs / prestatie-verhouding toch het volgende oordeel waard:

Sterk aanbevolen!