Soesterberg Wolfhounds
The history of the 32nd TFS USAFE in The Netherlands
Beschrijving
ModelFan
English version

Auteurs: Tim van Kampen – Luuk Boerman   
Uitgever: Dutch Profile
ISBN: 978-94-90092-46-7
Uitgave 2023 - herdruk
48 pagina’s 63
Richtprijs rond de 17,95 euro in Nederland.

De 2023 uitgave van de Wolfhounds of wel het enige Koninklijke squadron binnen de USAFE met als thuisbasis Soesterberg tijdens de koude oorlog. Het 32ste TFS (Tactical Fighter Squadron) diende op de vliegbasis van 1954 tot september 1994 toen het laatste toestel van de basis vertrok..
Deze uitgave van Dutch Profile besteed aandacht aan de geschiedenis van het squadron en beschrijft alle toestellen van de F-86 Sabre, via de F-100 Super Sabre, Convair F-102 Delta Dagger naar de F-4 Phantom en F-15 Eagle. Ook de T-33 wordt niet vergeten.
Interessant detail is dat het squadron tijdens de Tweede Wereld Oorlog, van 1942 tot 1944 op Curaçao (Hato) gestationeerd is geweest, daar ligt dus al de eerste Nederlandse connectie.   

Voor mij roept het veel herinneringen op, in eerste instantie de Phantoms die ik heb kunnen bewonderen en fotograferen tijdens de open dagen in die tijd, maar ook het in mijn 2CVtje naar Soesterberg rijden en daar gewoon voor het hek (niet hoog) met vele andere spotters de F-15’s voorbij te zien taxiën. Toen was spotters geluk nog heel gewoon!!! Natuurlijk veel foto’s gemaakt.   
Het boek heeft 97 foto’s waarvan vele in kleur en Luuk Boerman zorgde voor 5 pagina’s met zijaanzichten in kleur. Evenals de andere uitgaven is ook dit boek tweetalig Nederlands en Engels.

Bij het doorbladeren kwam ik een opmerking tegen over de F-100 Super Sabre, waarbij werd aangegeven dat er ook F-100F toestellen bij het 32ste waren ingedeeld, de “F” versie is de tweezitter. Volgens mij heeft het 32ste nooit tweezitters gehad. Er zijn er wel op de basis geweest, maar niet van 32 TFS, wellicht is daar verwarring door ontstaan. Overigens was het squadron toen al over op de Delta Daggers.  Doorgaans is Luuk Boerman uitstekend geïnformeerd, het feit dat er geen foto’s in staan en ook geen zijaanzichten getekend zijn door Luuk Boerman van de F-100F lijkt dat ook te bevestigen.  

Conclusie
Volgens mij is dit al de 3e herdruk als ik goed geteld heb en behalve wat nieuwe foto’s is er niets veranderd. Heb je hem de vorige keer gemist dan blijft het een interessante uitgave om in de kast te hebben staan. De uitgave geeft in vogelvlucht de geschiedenis van dit Tactical Fighter Squadron in Nederland weer in het Nederlands en Engels en ook de foto-onderschriften zijn twee talig.

Met dank aan Dutch Profile voor het ter beschikking stellen voor recensie.